bir takım yasalar var ki bunlar sadece var olan durumun tanımlanmasından ibarettir ve genel geçer doğrulardır. örneğin “yer çekimi yasası” gibi. olay zaten gerçekleşiyordur, siz bu olayın adını koymuşsunuzdur. birisi çıkıp “ben bu yasaya uymayacağım” deyip uçmaya başlayamaz.

bir takım yasalar da vardır ki bunlar önce tanımlarlar ve sonrasında durumun bu şekilde olmasını isterler. örneğin devletlerin koydukları asayişi sağlayan yasalar gibi. birisi çıkıp ben bu yasaya uymayacağım diyebilir. uymaz da. hatta “doğru değildir, değiştireceğim” de diyebilir. daha iyisi ile değiştirebilir de.

yani var olanı tarif etmekle, yeni bir durum var etmek için bir tarif ortaya koymak farklıdır. birisini, bir grubu bir nitelikle yaftalarken var olan durumu tarif ediyorsanız kimse itiraz etmez, ederse de uçacağını düşünürken yere çakılır. ama bir grubu nitelendirirken siz kendinizce bir tarif çiziyor ve durumun sizin tarifinizden ibaret olmasını istiyorsanız aklınızın bir köşesinde hep “ben de yanılıyor olabilir” diye bir ihtimali bulundurmalısınız.