hiç ama daha önce hiç görmemiştim, saçları ağarmış bir ağaç…
bahar gelir yeşerirsin, sona erer sararırsın, filiz verirsin, yaprak dökersin ama saç ağartmak da nedir? diye sordum…
ne daha önce saçları ağarmış ağaç görmüştüm, ne de bir ağaça soru sormuştum…
köklerim dedi…
beni hayata daha güçlü bağlayan köklerim…
yayılan, dağılan, beslenmek için uzak menzillere ulaşan köklerim… dedi.
ne daha önce saçları ağarmış ağaç görmüştüm, ne bir ağaca soru sormuştum, ne de bir ağaç bana cevap vermişti…
ben sana saçlarındaki akı sordum, sen bana köklerim diyorsun, dedim.
artık bir ağaca daha evvelden soru sormuş bir kimse idim…
evet dedi, seçlarım ağırdı, ama o saçları ağırtan köklerimin uzandığı yerlerde gördüğüm acılardır, dedi.
bir ağaç ilk kez cevap vermiyordu bana.