aşk da; “iki”den bir iyidir, “bir”den iki değil…

Genç adam karşısındaki kızın eline ufak bir kağıt parçası tutuşturdu.Kız, açmaya yeltendi. Genç adam “yapma” anlamına gelecek bir el hareketi ile kızı durdurdu. Kız, “tamam” anlamında başı hafifçe eğdi.

Sabit bir tonla ve vurgusuz bir şekilde konuşmaya başladı genç adam;
– Bugüne kadar onlarca müze gezdik, dolandık durduk sessizce müzelerin içerisinde, oysa ki büyük çoğunluğunda sergilenen eserler ilgimi bile çekmiyordu.
– Peki neden gezdik o halde?
– Sen sıkılıp “istemiyorum” diyesin diye, ama hiç demedin…

Hayret vardı kızın yüzünde ama bir şey demedi…
– Serin ve hatta soğuk denecek günlerde sokaklarda dolaştık, çay bahçelerinde çaylar içtik.  İçim üşüyordu oysa ki.
– Peki neden kapalı bir yerlerde oturmadık?
– Sen üşüyüp “istemiyorum” diyesin diye, ama hiç demedin…

Hayret arttı kızın yüzünde ama bir şey demedi…
– Hep büfelerden bir şeyler atıştırdık, hep aynı yerlerde dolaştık, aynı şeyleri tekrar ettik durduk.
– Peki ama neden farklı şeyler yapmayı, farklı yerlere gitmeyi teklif etmedin?
– Sen “istemiyorum” diyesin diye, ama hiç demedin…

Kızın yüzündeki artık hayret değildi, acı bir tebessümün son demi idi, tebessüm yüzünden silinmiş acı ise yer etmişti ama bir şey demedi…
-Ben ne istersem onu yapıyorduk, başta hoşuma gitmişti. İçimde büyüyen sevgi beni aşıyor seni de sarıyordu fark ediyordum, belki de sana “benim istediğim her şeyi yaptıran şey” bu sevgi idi. Belki de bu sonda benim de katkım vardı. Ama bugün durduğumuz bu yerde sen ve ben karşı karşıya değiliz, belki daha da iyisi yan yana olabilirdik ama bunlardan birisinin olması için iki kişi gerekirken biz seninle “bir kişi” olduk. Ben ve aynadaki görüntüm karşı karşıyayız sanki. Belki de bu aşkın en olgun halidir diye düşünebilirdim ama bunun için “iki”den bir’e düşmeli idik, “bir” kişiden iki tane olmamalı idik…

– Yani?
– Yanisi, bitti! Ötesine gitmemeliyiz. Burada bitirmeliyiz!
–  Peki ama benden ne yapmamı istiyorsun! dedi kız, sesinde nerede ise sitem dahi yoktu.

Genç adam yürümeye devam etti
-Ne yapmamı istiyorsun!!! diye tekrar sordu kız, üzüntüsü sesini sarıyordu ve haykıracak gibi oluyordu ama sevgisi sesinin tonunu yumuşatıyordu.

Genç adam yürümeye devam etti.
-Ne yap-ma-mı is-ti-yor-sun!!! diye haykırmaya hazırlanmışken genç kız artık bu ilişkinin bittiğine emin di, tam o esnada genç adam ümitsizce son bir cümle etti;
-Elindeki kağıda bak…

Kız kağıdı açtı ve okudu; “ayrılmak İSTEMİYORUM de!”

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir